Het wordt er niet makkelijker op. Reclame in ontvangst nemen. Een boodschap die in één keer vertelt wat een fabrikant te zeggen heeft, is een zeldzaamheid geworden. Persoonlijk heb ik al moeite met commercials. Zeker als ze wat langer duren. Wat denken ze wel? Dat ik zeeën van tijd heb om al die verhaaltjes uit te zitten? De hond moet nog uit. Oké, misschien als het verhaaltje een beetje leuk is. Ik vind die xs4all film wel grappig. Smaakkwestie. Maar neem nou die VW Blue Motion film, die duurt en duurt...
Ik zap wat af. Dat deed ik vroeger ook al. En het is er niet minder op geworden. Het tijdsbeslag van het hedendaagse communicatieaanbod doet me een beetje denken aan het jureren van commercials tijdens de ADCN Kijkdagen, 10 jaar geleden. Wat een zit! Afgezien van de ongelofelijke sociale verarming die de huidige online jurering met zich mee brengt, vind ik dat klik, klik doorspoelen wel een hele uitkomst. Het hele zwikje production value ros je er in een klein half uurtje doorheen. Geen slecht idee trouwens voor het commercialblok. Maar dit terzijde.
Terug naar de tijd die fabrikanten en dienstverleners van mij vragen voor mijn vrijwillige aandacht. Wat dacht je van al die megabites reut die het web verstopt. Geen fabrikant kan meer zonder een game, of een audience participation app. Er staat voor een paar miljoen speeluren klaar voor de enthousiaste gamer. Ik heb er geen tijd voor. Het gras staat kniehoog. En dan al die interactiezooi op social media. Wat een werk allemaal, invullen, opsturen, doorsturen, hele verhalen zijn het. Geen doorkomen aan.
Vooral fondsenwervers blinken hierin uit. Vroeger investeerden ze nog wel eens in een spijkerhard idee en ramde dat in mijn rechterhersenhelft. Ik pinkte een traantje weg en maakte een euro of wat over, of werd lid. Nu moet ik, bij gebrek aan ideeën, meelopen aan het slappe handje van een nieuwe media goeroe. Deze nieuwlichter heeft bedacht dat ik eerst opgevoed moet worden, voordat ik in het voorportaal van het geven terecht kom. Wat een koek. De meest ingenieuze constructies worden bedacht, om de hopeloos slechte pointe van het idee te verbergen achter een zee van filmpjes, knoppen, invulschermen en andere shit. De paar keer dat ik de moeite heb genomen om achter zo’n goeroe aan te hobbelen, waren een pijnlijke deceptie. Wat een gebrek aan geestkracht en wat een totaal naïef geloof in getalletjes. Als consument eis ik duidelijkheid. Ik wil in één keer overtuigd worden. Of tenminste, geraakt worden. BENG! Voor al die andere zich voortslepende marketingcommunicatie heb ik eenvoudigweg geen tijd. De kinderen wachten op het schoolplein. Ik ben bang dat dat voor de rest van Nederland niet anders is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten