Irma Boom temt de infogeile geest.

Onze wereld stroomt langzaam maar zeker vol met snel kopieerbare digitale dingetjes. Ooit is berekend dat we zo'n 6.000 boodschappen per dag verwerken. Dat was in het analoge tijdperk denk ik. Inmiddels is het een veelvoud daarvan. Mijn brein vonk wat af. Nog voordat verdieping het wint van nieuw, vraagt een andere dingetje elektriserend mijn aandacht. FLITS. FLITS. Het dansende brein is er aan verslaafd. Mijn hersenen laten niemand meer uitpraten, volgen geen betoog, film, of visie tot het einde. Ik zap en snack. Googelend val ik middenin een verhaal. Negeer ik iedere samenhang. Ik reageer wat af, uit de heup: twitter, sms, linked in, facebook, blogs. Plak en knip. Leg honderden verbindingen zonder te verbinden. En voordat duiding, reflectie, of betekenisgeving toeslaat, graas ik verder. Ik schijn de enige niet te zijn. 

Dan is het toch fijn dat zo iemand als Irma Boom je bij de les houdt. Irma Boom is een grafisch vormgever met een obsessie voor boeken. Al sinds 1987. Ze drukt, gezegend met een groot talent, tegen de keer haar zin door. Met een kolossaal en indrukwekkend oeuvre als resultaat. De rust die me overvalt als ik naar haar werk kijk is haast meditatief. Hier geen dingentjes met een levensduur van 1 nanoseconde. De totstandkoming van haar eerste project, twee boeken met daarin de postzegels uit 1987 en 1988 is illustratief voor haar dwingende manier van werken. Voor de vormgeving van dat overzicht vroeg SDU, haar werkgever, 40.000,- gulden. De productie: lithografie, drukwerk etc. was begroot op 160.000,- gulden. Toen mocht kwaliteit nog iets kosten. Het project loopt volkomen uit de hand. En dat leidt tot paniekerige correspondentie die op de tentoonstelling allemaal te lezen is. Hilarisch. De kosten van de productie komen uiteindelijke uit op een half miljoen gulden. Er gaat iets geruststellends van uit, iets troostends. Hier heerst niet leiband van de aandeelhouderswaarde.

Er zijn meer ontstaansgeschiedenissen te genieten. Zo kom je veel te weten over het 2136 pagina’s dikke jubileumboek dat ze maakte voor de Steenkolen Handels Vereeniging. Een kathedraal van een boek. Vijf jaar werk. Duizenden uren. Je ziet het, je voelt het. Hier zegevieren liefde, kunde en kunst. Heen en weer lopend tussen de drie zalen van de UvA Bijzonder Collecties aan de Turfmarkt in Amsterdam komt de tijd tot stilstand. Inmiddels stortregent het. Buiten raast twitterend Nederland. Verkiezingen. Meninkjes. Lijstrekkers. Bankiers. Overheidstekorten. Peilingen. iPhone uit. Ik blijf hier.